بیانیه پیرامون همایش ملی عرفان شرق

بیانیه حضرت آیت الله العظمی دوزدوزانی مدظله العالی پیرامون همایش ملی عرفان شرق

باسمه تعالی

«و من الناس من یعبد الله علی حرف»(سوره مبارکه حج، آیه۱۱)

و برخی از مردم خداوند را با انحراف – از راه الهی آن می پرستند.

مردم متدین ایران و شهر عالم پرور شاهرود؛

سلام علیکم؛

ما بارها به مؤمنین بالاخص جوانان عزیزمان گوش زد کرده و در پاسخ سؤال های رسیده و نیز در جلسات سخنرانی خویش نسبت به گسترش بعضی افکار انحرافی در سطح جامعه هشدار داده ایم و سفارش کرده ایم که لازم است همه در منطبق ساختن عقاید خود با اصول اسلامی کوشیده و عقاید خود را با دلایل محکم و مستحکم فراگیرند و در این راه به آیات قرآنی و روایت ائمه علیهم السلام تمسک جویند و از علمائی که آشنا و خبره در دین هستند مطالب و معارف زلال و پاک را دریافت کنند، چون علما و مجتهدین شیعه همواره در طول تاریخ مطالب حقه را بدون کوچکترین تصرف در اختیار مردم گذاشته و می گذارند و از خود حرفی ندارند و نمی گویند ولی متأسفانه افرادی از اوائل اسلام پیدا شده اند که راه انحرافی را در پیش گرفته اند که خداوند متعال در قرآن کریم ایشان را این گونه معرفی فرموده است: (و من الناس من یعبد الله علی حرف) مثل سفیان ثوری، حسن بصری و کرخی و حلاج و غیر ایشان که این مسیر انحرافی تا امروز نیز ادامه دارد.

اینان یک روز به نام اهل حق، یک روز به نام نعمت اللهیه، روز دیگر به نام گنابادیه و…، ظهور کرده و با نام دین و مذهب تشیع به ترویج عقاید منحرف خود می پردازند، در حالی که در عمل با مذهب شیعه مخالف و در برابر آن قد علم کرده اند. حتی می بینیم که”نعمت الله ولی” در نوشته های برجای مانده از او، خود را صراحتاً اهل سنت معرفی می کند.

” گنابادی ها” هم که ادعای تشیع دارند و سنگ عمل به دین را به سینه می زنند، تنها حدود دو قرن است، به وجود آمده اند و در واقع دنباله روی فرقه نعمت اللهی هستند. در عین حالباید از ایشان پرسید که اگر به احکام اسلام مو به مو عمل می کنید در مقابل مذهب حقه شیعه، فرقه بازی و فرقه سازی چرا؟

اگر شما پیرو مذهب تشیع و فقه شیعی می باشید، چرا بلند کردن شارب را ترویج و به این کار تشویق می نمایید با وجود این که تا به حال عالم و مجتهدی پیدا نشده که بگوید سبیل گذاشتن مستحب است. همچنین شما در کتب عشریه را در عوض خمس طرح می نمایید و عملاً مریدان خود را ملزم به آن می کنید، در حالی که معلوم نیست مدرک شما برای این کار چیست؟ چون شما خود را دارای حرف تازه ای نمی دانید و مدعی هستید که عامل به دین هستید… سخن در این باره زیاد است و این مقال گنجایش آن را ندارد.

با وجود تمام گوش زدها و هشدارهایی که سال هاست از سوی بزرگان و علمای دین اظهار شده، باز اخیراً شنیدیم قرار است در شاهرود کنفرانسی به عنوان” همایش ملی عرفان شرق” برای ابوالحسن خرقانی و بایزید بسطامی و… برگزار کنند. کسی نیست بگوید اگر بناست همایشی برگزار شود چرا بزرگان دینی ایرانی به مردم معرفی نمی شوند. بزرگانی مثل خواجه نصیرالدین طوسی، شیخ طوسی و یا علامه مجلسی، فقهای شاهرود و سمنان و… به مردم معرفی نمی شوند که آثار خوب و مهمی از خود برای نسل های بعدی به یادگار گذاشته اند و صدها سال است در مراکز علمی و دینی مورد استفاده می باشد.

تأثیر این بزرگان در ایجاد هویت صحیح و متعالی مردم ایران کجا و تأثیر تخریبی کسانی که بناست کنفرانس بزرگداشت آنان برگزار شود بر باورها کجا؟
برایمان در این فرصت کوتاه ممکن نیست شرح کاملی از انحرافات بایزید یا خرقانی بنویسیم ولی به طور مختصر اشاره ای به برخی موارد آن می نماییم. فاضل طیبی در باب فضل صدقه شرح مصابیح بغوی از شیخ نجم الدین کبری نقل می کند که خرقانی گوید:

من به عرش صعود کردم و هزار طوف طواف کردم. دیدم ملائکه به آرامی طواف می کنند و از سرعت طواف من تعجب کردند. به آن ها گفتم این کندی در طواف از چیست؟ گفتند: ما ملائکه از نوریم و بیش از این قدرت نداریم. ایشان پرسیدند سرعت شما از چیست؟ گفتم من آدمی هستم. در من هم نور هست و هم آتش و این سرعت من در نتیجه آتش شوق است!!!(الکنی و الالقاب، ج۱، ص ۴۸)

آیا این مزخرفات و خرافات قابل افتخار است و میخواهید در همایش خویش به آن ها ببالید؟

اما درباره بایزید مطالب بیش از این است که در کتب مختلف نوشته شده.

در شرح حال او نوشته اند که او یک عمر منحرف بوده و در اواخر عمر به واسطه امام صادق علیه السلام به طریقه حقه راه یافت و مستبصر شد و مدت هجده یا سی سال در خانه امام علیه السلام سقا بوده است…

در حالی که وفات بایزید در قرن سوم(سال ۲۶۱ هجری) می باشد حال آن که رحلت امام صادق علیه السلام در سال ۱۴۸ هجری بودهو تفاوت وفات ایشان ۱۱۳ سال می شود و کسی عمر بایزید را بیش از هشتاد سال ذکر نکرده.(الکنی ج۱، ص۱۸۱ و ریحانه الادب، ج۵ ص۲۰۱)